Elenco dei re della Thailandia

King of Thailand พระ มหา กษัตริย์ ไทย
Stemma reale del re di Thailandia .
Attuale detentore di Rama X da allora1 ° dicembre il 2016
Creazione	1238
Titolo	Sua Maestà
Primo titolare	Pho Khun Si Indrathit
Residenza ufficiale	Palazzo reale (cerimoniale) Palazzo Chitralada (residenziale)
Sito web	royaloffice.th

Ayodhaya

Nome dei re secondo Pongsawadarnnue ("Cronaca del Nord")  :

• Prachao Prathumsuriyawong ( พระเจ้าปทุม สุริย วงศ์);
• Prachao Mahasamudsakorn ( พระเจ้ามหา สมุทรสาคร);
• Prachao Chanraja ( พระเจ้า จันทร ราชา );
• Prachao Ruang (พระเจ้า ร่วง);
• Prachao Lue (พระเจ้า ลือ);
• Praya Kotama (พระยา โค ต ม);
• Praya Kotabong (พระยา โคตร บอง);
• Praya Grag (พระยา แกรก);
• Prachao Chantachoti ( พระเจ้า จันทรโชติ);
• Pra Narai (พระ นารายณ์) (880 d.C.-?);
• Prachao Luang (พระเจ้าหลวง) (949 d.C.-?);
• Prachao Sainampueng ( พระเจ้าสายน้ำผึ้ง) (1027-1065 d.C.);
• Praya Thamikaraj (พระยา ธรรมิก ราช) (1056-1107).

(300 anni tormentati prima della fondazione di Ayutthaya nel 1350).

Haripunchai

Lannathai

Dinastia Phra-ruang, fondata a Sukhothai nel 1238

• Pho Khun Sri Indrathit (พ่อขุน ศรี อินทรา ทิต ย์) (1249-1257);
• Pho Khun Ban Muang (พ่อขุน บาน เมือง) (1257-1278);
• Pho Khun Rama KhamhaengPho Khun Rama Khamhaeng (พ่อขุน รามคำแหง มหาราช) (1278-1317);
• Phu Saisongkhram (ปู่ ไส สงคราม). Quando Rama Khamhaeng morì, regnò temporaneamente in assenza del re Leothai, che era in viaggio in Cina. Non si chiamava Pho Khun;
• Phaya Loethai ( พญาเลอ ไท) (1317-1345 o 1347);
• Phaya Nguanamthom ( พญางั่ว นำ ถม) (1347);
• Phaya Lüthai o Thammaracha I st (พญา ลิ ไท (พระ มหา ธรรมราชา ที่ 1)) (1347-1374);
• Phaya Sai Lithai o Thammaracha II (พระ มหา ธรรมราชา ที่ 2) (1374-1399);
• Thammaracha III o Phaya Sai Lüthai (พระ มหา ธรรมราชา ที่ 3 (ไส ลือ ไท)) (1399-1419);
• Thammaracha IV o Phaya Borommapon (พระ มหา ธรรมราชา ที่ 4 (บรม ปาล)) (1419-1438).

Il regno di Sukhothai fu annesso al regno di Ayutthaya nel 1438 .

I re del regno di Ayutthaya

• Ramathibodi I er , U-Thong (สมเด็จ พระ รามาธิบดี ที่ 1) (1350-1369);
• Ramesuan I st (สมเด็จ พระ รา เม ศ วร) (1369-1370);
• Boromma Ratchathirat I st (Pangua) (สมเด็จ พระบรม ราชาธิราช ที่ 1 (ขุนหลวง พะ งั่ว)) (dal 1370 al 1388);
• Thong Lun (พระเจ้า ทอง ลัน) (1388) (7 giorni);
• Ramesuan I st (สมเด็จ พระ รา เม ศ วร) (seconda regola) (1388-1395);
• Ratchathirat (สมเด็จ พระราม ราชาธิราช) (1395-1409);
• Intharacha I st (NakarintharaThirat) (สมเด็จ พระ อินทรา ชา (น ค ริน ท รา ธิ ราช)) (dal 1409 al 1424);
• Boromma Ratchathirat II (Samphraya) (สมเด็จ พระบรม ราชาธิราช ที่ 2 (เจ้า สามพระยา)) (1424-1448);
• Ramesuan II Boromma Trailokanat (สมเด็จ พระบรม ไตร โลกนาถ) (1448-1488);
• Boromma Ratchathirat III (Intharacha II) (สมเด็จ พระบรม ราชาธิราช ที่ 3) (1488-1491);
• Ramathibodi II (Chetthathirat I st ) (สมเด็จ พระ รามาธิบดี ที่ 2) (1491-1529);
• Boromma Ratchathirat IV (Buddhakura สมเด็จ พระบรม ราชาธิราช ที่ 4) (1529-1533);
• Ratsadathiratkumara (พระ รั ษ ฎา ธิ ราช กุมาร) (1533-1534) (5 mesi, re bambino);
• Chay Ratchathirat (Phrajai) (สมเด็จ พระ ไชย ราชาธิราช) (1534-1546);
• Kaeofa (o Yotfa) (พระ แก้ว ฟ้า (พระ ยอด ฟ้า)) (1546-1548) (assassinato all'età di 15 anni);
• Worawongsathirat (ขุน วร วงศา ธิ ราช) (novembre 1548-gennaio 1549) (usurpatore al di fuori della dinastia, assassinato);
• Phra Maha Chakraphat ( สมเด็จพระ มหา จัก พร รด) (1549-1568);
• Mahintharathirat ( สมเด็จพระ ม หิน ท รา ธิ ราช) (1568-1569) (deposto dai birmani).

Il regno birmano di Toungou conquistò Ayutthaya nel 1569 e ne divenne il signore.

• Maha Tammaratchathirat I st (Sanphet I st ) (สมเด็จ พระ มหา ธรรม ราชาธิราช (สมเด็จ พระเจ้า สรร เพ ช ญ์ ที่ 1)) (1569-1590).

Il regno di Ayutthaya divenne nuovamente indipendente nel 1584 .

• Naresuan (Sanphet II) (สมเด็จ พระ นเรศวร มหาราช (สมเด็จ พระเจ้า สรร เพ ช ญ์ ที่ 2)) (1590-1605);
• Ekathotsarot (Sanphet III) (สมเด็จ พระ เอกา ทศ รถ (สมเด็จ พระเจ้า สรร เพ ช ญ์ ที่ 3)) (1605-1610);
• Si Saowaphak (Sanphet IV) (พระ ศรี เสาวภาคย์ (สมเด็จ พระเจ้า สรร เพ ช ญ์ ที่ 4)) (1610-1611);
• Intharacha III (Songtham) (สมเด็จ พระเจ้า ทรงธรรม (พระ อินทรา ชา)) (1611-1628);
• Chetthathirat II (Otsa) (สมเด็จ พระ เชษฐา ธิ ราช) (1628-1629); eseguito;
• Athittayawong (สมเด็จ พระ อาทิตย วงศ์) (1629); re bambino, deposto e giustiziato;
• Prasat Thong (Sanphet V) (สมเด็จ พระเจ้า ปราสาท ทอง (สมเด็จ พระเจ้า สรร เพ ช ญ์ ที่ 5)) (1630-1656);
• Chao Fa Chai (Sanphet VI) (สมเด็จ เจ้าฟ้า ไชย (สมเด็จ พระเจ้า สรร เพ ช ญ์ ที่ 6)) (settembre 1656); regnare pochi giorni, giustiziato;
• Suthammaracha (Sanphet VII) (สมเด็จ พระ ศรี สุ ธรรมราชา (สมเด็จ พระเจ้า สรร เพ ช ญ์ ที่ 7)) (settembre 1656-novembre 1657); archiviato ed eseguito;
• Ramathibodi III (Narai) (สมเด็จ พระ นารายณ์ มหาราช) (1657-1688);
• Phetracha (สมเด็จ พระ เพท ราชา) (1688-1703);
• Phra Chao Sua (Sanphet VIII), Luang Sorasak (สมเด็จ พระเจ้า สรร เพ ช ญ์ ที่ 8 (หลวง สร ศักดิ์ พระเจ้า เสือ)) (1703-1709);
• Tai Sra ( Sanphet IX ) (สมเด็จ พระเจ้า สรร เพ ช ญ์ ที่ 9 (พระเจ้า ท้าย สระ)) (1709-1733);
• Maha Tammaratchathirat II (Boromma Kot) (สมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว บรม โกศ (สมเด็จ พระบรม ราชาธิราช ที่ 3)) (1733-1758);
• Uthumphon (สมเด็จ พระเจ้า อุทุมพร) (1758);
• Suriyamarin (o Ekathat, Boromma Ratchathirat V) (สมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว พระที่นั่ง สุริยา ม ริน ท ร์ (พระเจ้า เอก ทัศ)) (1758-1767);

I birmani distruggono Ayutthaya nel 1767 .

Il re del regno di Thonburi

Il Siam riacquista la sua indipendenza nel 1767, dopo 7 mesi di dominazione birmana.

• Taksin (Boromma Ratchathirat VI) (สมเด็จ พระเจ้าตากสิน มหาราช) (1767-1782).

Dinastia Chakri , fondata a Bangkok nel 1782

Questa dinastia ha regnato per 239 anni e 27 giorni .

• Rama I st ( Buddha Yodfa Chulalok , พระบาท สมเด็จ พระพุทธ ยอด ฟ้า จุฬา โลก มหาราช) (1782-1809);
• Rama II ( Buddha Loetla Naphalai , พระบาท สมเด็จ พระพุทธ เลิศ หล้า นภาลัย) (1809-1824);
• Rama III ( Nang Klao Chaoyuhua , พระบาท สมเด็จ พระ นั่ง เกล้า เจ้า อยู่ หัว) (1824-1851);
• Rama IV ( Mongkut , พระบาท สมเด็จ พระจอมเกล้า เจ้า อยู่ หัว) (1851-1868);
• Rama V ( Chulalongkorn , พระบาท สมเด็จ พระ จุลจอมเกล้า เจ้า อยู่ หัว "พระ ปิย มหาราช") (1868-1910);
• Rama VI ( Vajiravudh , พระบาท สมเด็จ พระมงกุฎเกล้า เจ้า อยู่ หัว) (1910-1925);
• Rama VII ( Prajadhipok , พระบาท สมเด็จ พระ ปกเกล้า เจ้า อยู่ หัว) (1925-1935);
• Rama VIII ( Ananda Mahidol , พระบาท สมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว อา นันท มหิดล) (1935-1946);
• Rama IX ( Bhumibol Adulyadej , พระบาท สมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว ภูมิพล อดุลย เดช มหาราช) (1946-2016);
• Rama X ( Vajiralongkorn , สยาม มกุฎราชกุมาร) (2016-).

Genealogia

• Rama I st
  • Rama II , viceré dal 1808 al7 settembre 1809di Rama I st
    • Rama III
    • Rama IV
      • Rama V
        • Rama VI , reggente di suo padre dal 1907 al 1910
        • Rangsit Prayurasakdi , reggente, allora Presidenti del Consiglio Supremo dello Stato della Thailandia di suo nipote Rama IX di16 giugno 1946 a 7 marzo 1951
        • Mahidol Adulyadej
          • Galyani Vadhana
          • Rama VIII
          • Rama IX
            • Ubolratana
            • Rama X
              • Dipangkorn Rasmijoti
            • Sirindhorn
        • Rama VII
      • Saovabha Phongsri , sposa suo fratello e madre di futuri re, reggente di suo fratello dal 1897 al 1907
      • Savang Vadhana , sposa suo fratello
      • Sunandha Kumariratana , sposa suo fratello
    • Pinklao , viceré di25 maggio 1851 a 7 gennaio 1866di Rama IV
      • Wichaichan , viceré di2 ottobre 1868 a 28 agosto 1885di Rama V
  • Maha Senanurak , viceré di7 settembre 1809 a 16 luglio 1817di Rama II
  • Sakdiphonlasep , viceré di16 luglio 1824 a 1 ° maggio 1832di Rama III